Mijn inzending voor de 120 woorden wedstrijd met het thema 'lava'.
ERUPTIE
Zoals aardplaten convergeren, zo werden wij naar elkaar toegetrokken.
De aantrekkingskracht was groot, maar al snel botsten we. Ik hield geen
rekening met jouw gevoelens, walste dwars over je heen. Jij stopte alles
diep weg en verschool je achter een glimlach, maar vanbinnen borrelde
het. Ik had het kunnen weten, het rammelde aan alle kanten en de
spanning hing als een dikke rookwolk om ons heen. Toch heb ik alle
signalen genegeerd.
Uiteindelijk was een hevige uitbarsting onvermijdelijk. Met veel
kracht ben je losgebroken, spuwde je alle opgekropte woede over mij
heen, als lava, zo vernietigend. Ik heb je laten gaan, je laten
afkoelen, maar de breuk heeft ons uit elkaar getrokken.
Misschien kom ik je ooit nog eens tegen.
Bekijk hier deze en al mijn andere inzendingen op 120w.nl
