Ik kijk naar hoe je ademhaalt, hoe je borstkas op en neer beweegt.
Zo ontzettend beheerst, ritmisch en kalm. Zo angstaanjagend vredig.
Ik wil mijn vingers strakker om je nek leggen, mijn nagels in je huid zetten.
Ik laat striemen achter. Donkerrood gekleurd, bijna paars.
Verdomme, wat ben je mooi.
Wat ben je breekbaar.
Ik haat je niet, allerminst. Ik bemin je, aanbid je.
Ik wil je aanraken, je liefhebben, maar je laat me niet.
Je liet me niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten