Terug naar het begin

Ik ben nooit echt alleen van jou geweest, ik geloofde niet in monogamie. Hoezeer ik ook van jou hield, er waren altijd anderen.
Andere geïnteresseerden, geïnteresseerd in anderen.
Ik walgde ervan, maar kon je nog altijd recht in de ogen aan blijven kijken.
Zo veel deed het me dus niet.
Ergens moet je het geweten hebben, gevoeld hebben, want ik liet steken vallen, maakte mezelf verdacht.
Misschien geloofde je, net zoals ik, ook wel niet in trouw zijn
en ben je ook wel nooit alleen van mij geweest.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten